Opis: Philippe Abrams jest naczelnikiem poczty w
Salon-de-Provence. Ma synka i żonę Julie o skłonnościach depresyjnych,
która marzy, by zamieszkać na Lazurowym Wybrzeżu. Philippe pragnie
uszczęśliwić ją za wszelką cenę. Dopuszcza się oszustwa, w nadziei na
uzyskanie posady na Riwierze. Niestety, przekręt wychodzi na jaw. Za
karę zostaje oddelegowany do Bergues, małego miasteczka na północy
Francji. Abramsowie, typowi południowcy, wyobrażają sobie Północ jako
zimną krainę, zamieszkaną przez ciemny lud, posługujący się
niezrozumiałym narzeczem & &cheutimi&. Philippe jedzie sam,
rodzina zostaje w Prowansji. Ku jego wielkiemu zaskoczeniu, miasteczko
okazuje się urokliwe, a mieszkańcy & gościnni i sympatyczni.
Znajduje nawet przyjaciela & to listonosz i miejscowy dzwonnik,
rozdarty pomiędzy wymaganiami zaborczej matki a miłością koleżanki z
pracy. Philippe co drugi weekend spędza z rodziną. Początkowo próbuje
przekonać żonę o zaletach Północy, ale ona nie chce mu uwierzyć.
Twierdzi, że mąż kłamie, by jej nie martwić. Wreszcie, dla świętego
spokoju, Philippe postanawia utrzymywać ją w przekonaniu, że pobyt w
Bergues to prawdziwe piekło. Od tej chwili żyje w wygodnym kłamstwie:
przez dwa tygodnie świetnie się bawi w towarzystwie Antoine&a, co
drugi weekend wraca pod opiekę żony, która czuje się potrzebna i coraz
skuteczniej walczy z depresją. Wszystko idzie dobrze do chwili, gdy
Julie postanawia przeprowadzić się do Bergues, by towarzyszyć mężowi
&na zesłaniu&. Philippe musi przyznać się Antoine&owi i
reszcie kolegów, że okłamał żonę, przedstawiając ich jako
nieokrzesanych barbarzyńców. Błaga, by pomogli mu zniechęcić Julie do
pozostania w Bergues. Zeźleni podwładni przystają na tę prośbę, i
dokładają wszelkich starań, by wizyta na Północy była dla żony szefa
najgorszym wspomnieniem w życiu. Jednak Julie wykrywa spisek